vrijdag 8 mei 2009

Dag 30 Tours - Ste-Catherine-de-Fierbois

Vrijdag 8 mei 2009 32 km/732 km
Hier ben ik dan weeral rechtstreeks op internet. Na een saaie start door de stad Tours, in Montbazon op de GR-paden overgestapt. De Gr-paden volgen niet steeds de kortste weg, daardoor ook vandaag weer wat meer kilometers dan verwacht. De dag verliep droog, een beetje zwoel zelfs, onder een zwaar bewolkte hemel.
Toen ik bijna in Ste-Catherine-de-Fierbois aankwam stonden een koppel wandelaars me op te wachten met de vraag of ik naar Compostela ging. Zij hadden vorig jaar samen de tocht gedaan vanaf Le Puy. Weeral ondervind je dat de mensen die de tocht reeds deden de behoefte hebben om er met anderen over te praten. We liepen samen de laatste kilometers tot het dorp, waar ik bij het afscheid nog een appel kreeg welke ik onmiddelijk veroberde.
Ik had met mijn gastheer afgesproken dat ik zou bellen als ik in het dorp arriveerde. Na een minuutje stond hij al bij mij, hij woont maar 200 m verder. Zijn enige vraag was of ik niet bang ben van honden? Nee, zei ik, niet bang maar wel voorzichtig. Groot was mijn verwondering toen we het 2 ha grote domein betraden, waar inderdaad 2 grote honden rondliepen, die me eerst van boven tot onder besnuffelden eer ik goed genoeg bevonden werd om het domein te betreden. Ik heb ondertussen al dikke vriendschap gesloten met de 2 loebassen die trouwens nog een 3e vriendje als metgezel hebben: een soort Cesareke. Het huis zelf is impressionant, ondanks dat er hier en daar wel een likje verf ontbreekt. Ik kreeg door mijn gastheer een kamer toebedeeld en hij wees me de badkamer welke ik kon gebruiken om me op te frissen. Na een deugd doende douche kreeg, tijdens het drinken van een pintje, nog wat uitleg over de werking van de pelgrimsopvang. In dit dorp met 600 inwoners zorgen 10 gastgezinnen met een beurterol voor opvang van pelgrims. Ste-Catherine-de-Fierbois kent reeds een lange geschiedenis in de pelerinage naar Compostela, getuige een vroeger pelgrimshospitaal.
Na een korte wandeling door het dorp zorgde mijn gastheer voor een stevig, gezond avondmaal voor deze pelgrim zodat ik er morgen weer kloek op sta voor de tocht naar Les Ormes.
Dat ik van de computer van mijn gastheer, waarvoor mijn dank, gebruik mag maken om mijn blog bij te werken hadden jullie natuurlijk al door

Me voici enore une fois en personne sur Internet.
Après un départ assez morne a travers Tours je suis passé à Montbazon sur les sentiers GR. Ceux ci-ne suivent généralement pas le chemin le plus court ce qui signifie que j'ai accompli plus de km que prévu. Le temps est resté sec sous un ciel très nuageux et parfaois menaçant.
Près de Ste-Catherine-de-Fierbois un couple de promeneurs m'attendaient avec la question traditionnelle si j'allais à Compostelle. Ils avaient accomplis l'année dernière le pélérinage depuis Le Puy. Encore une fois j'ai pu constater que les gens qui avaint déja entrepris le pélérinage éprouvaient le besoin d'en parler. Nous avons accomplis ensemble les derniers km jusq'au village et j'ai encore reçu une pomme que j'ai immédiatement mangée. J'avais promis à mon hôte que j'allais lui téléphoner dès mon arrivée et la minute d'après il était déja là car il habitait à 200 m. Sa seule question était si j'avais peur des chiens, je lui ai répondu "Je n'ai pas peur mais suis bien prudent". Grand fut mon étonnement en entrant dans le domaine de 2 ha où en effet 2 grands chiens étaient batifolaient. Ils m'ont reniflé de la tête aux pieds avant de m'accorder la permision de continuer. Entretemps je me suis lié d'amitié avec les 2 gaillards qui ont encore un autre compagnon un espèce de César. La maison en elle-même est également impressionnante quoique une bonne couche de peinture ne lui ferait pas de tort.
Mon hôte m'a attibué une chambre et indiqué la salle de bain dont j'ai immédiatement fait usage pour me rafraîchir. Ensuite autour d'une chope mon hôte m'a donné plus d'explication au sujet de l'accueil des pélérins : dans ce village de 600 habitants 10 familles s'occupent à tour de rôle de l'accueil. La commune Ste-Catherine-de-Fierbois a un long passé historique sur le chemin de Compostelle et conserve en témoignage un ancien hôpital pour pélérins.
Après une courte promenade dans le village j'ai pu déguster un solide repas sain préparé par mon hôte afin d'avoir assez de force pour la journée de demain direction Les Ormes.
J'ai également pu me servir de l'ordinateur de mon hôte pour mettre mon blog à jour mais celà vous l'aviez certainement déja compris.