Vrijdag 3 juli 2009 28km/2145km
Zoals steeds weer vroeg uit de veren en om 6.15 uur stond ik reeds op straat. Maar dat kopje koffie moest er eerst nog aankomen, dus eerst de bar naast de albergue binnen voor een ontbijt: vers geperst fruitsap 1 grote croissant en een Cafe Americano. Deze grote jongen heeft niet genoeg met 1 croissant dus vraagt hij er nog een chocoladekoek bij ook. We kunnen er weer tegenaan voor de tocht en ik ga dan ook meteen van start. Wat een verschil met de afgelopen weken, ik zit nu op de Camino Frances en moet helemaal niet op de pijlen letten, gewoon de rest volgen. Zo ver je kan kijken zie je wandelaars, veel jonge mensen met nog veel energie... de eerste 2 uren. Ze lijken vleugels te hebben en wandelen met veel kabaal en "Bon Camino" balkend naar de wandelaars die ze voorbij stappen. Een 2-tal uren later wandel ik ze gewoon weer voorbij en slepen ze zichzelf verder naar hun einddoel voor die dag. Het is grijs bewolkt, maar droog en eigenlijk weer ideaal wandelweer.
Om 12.45uur kom ik aan de albergue waar ik nu verblijf. Er staan al een 30-tal wachtenden voor mij en er zijn maar 48 plaatsen.
Om iets na 13.00uur gaan de deuren open en begint de inschrijving. Een uurtje later is de albergue volzet en moeten vele pelgrims op zoek naar anderte slaapplaatsen. Maar dat is hier niet echt een probleem, dit stadje leeft van de pelgrims en de priveealbergues schieten hier als paddestoelen uit de grond. Het verschil zit hem vooral in de prijs: hier betaal je 3 euro voor een overnachting en in de privee is dat al vlug 10 euro.
Morgen normaal gezien nog een lange etappe naar Monte de Gozo op een boogscheut van Compostela om dan zondagmorgen mijn blijde intrede te doen. Ik kijk er al naar uit.
Zoals steeds weer vroeg uit de veren en om 6.15 uur stond ik reeds op straat. Maar dat kopje koffie moest er eerst nog aankomen, dus eerst de bar naast de albergue binnen voor een ontbijt: vers geperst fruitsap 1 grote croissant en een Cafe Americano. Deze grote jongen heeft niet genoeg met 1 croissant dus vraagt hij er nog een chocoladekoek bij ook. We kunnen er weer tegenaan voor de tocht en ik ga dan ook meteen van start. Wat een verschil met de afgelopen weken, ik zit nu op de Camino Frances en moet helemaal niet op de pijlen letten, gewoon de rest volgen. Zo ver je kan kijken zie je wandelaars, veel jonge mensen met nog veel energie... de eerste 2 uren. Ze lijken vleugels te hebben en wandelen met veel kabaal en "Bon Camino" balkend naar de wandelaars die ze voorbij stappen. Een 2-tal uren later wandel ik ze gewoon weer voorbij en slepen ze zichzelf verder naar hun einddoel voor die dag. Het is grijs bewolkt, maar droog en eigenlijk weer ideaal wandelweer.Om 12.45uur kom ik aan de albergue waar ik nu verblijf. Er staan al een 30-tal wachtenden voor mij en er zijn maar 48 plaatsen.
Om iets na 13.00uur gaan de deuren open en begint de inschrijving. Een uurtje later is de albergue volzet en moeten vele pelgrims op zoek naar anderte slaapplaatsen. Maar dat is hier niet echt een probleem, dit stadje leeft van de pelgrims en de priveealbergues schieten hier als paddestoelen uit de grond. Het verschil zit hem vooral in de prijs: hier betaal je 3 euro voor een overnachting en in de privee is dat al vlug 10 euro.Morgen normaal gezien nog een lange etappe naar Monte de Gozo op een boogscheut van Compostela om dan zondagmorgen mijn blijde intrede te doen. Ik kijk er al naar uit.
Comme tous les jours précédents je me suis levé tôt et étais déja en route à 6.15 h. Mais en manque de ma tasse de café j'ai fait un saut dans le bar à côté de l'auberge pour déguster un petit déjeuner avec jus de fruits frais, un grand croissant et un Cafe Americano. Ce gaillard n'a pas assez avec un croissant et a par conséquent encore demandé en supplément un petit pain au chocolat. Ayant repris des forces je me suis mis aussitôt en route. Quelle différence avec les semaines précedentes, je me trouve pour l'instant sur la Camina Francese et ne doit plus faire attention au fléchage, uniquement suivre le reste. Ausii loin que porte mes yeux je vois des marcheurs, beaucoup de jeunes avec un plein d'énergie... surtout les 2 premières heures. Ils semblent avoir des aîles et vous dépassent triomphants en vous souhaitant "Bon Camino". Quelques heures plus tard je les ratrappe tandis qu'ils se traînent vers leur étape. Le temps est gris et nuageux mais sec en fait un temps idéal pour marcher.
A 12.45 j'arrive à l'auberge où je réside actuellement. Une trentaine de personnes font déja la queue et il n'y a que 48 places disponibles. A 13.00 heures les portes s'ouvrent et l'inscription commence et 1 heure plus tard l'auberge est déja complète et beaucoup d'autres pélérins doivent aller chercher un autre lieu où passer la nuit mais cela ne présente ici aucun problème car cette ville vit des pélérins et les auberges privées poussent ici comme des champignons. La différence situe principalement dans le prix : où je réside je paie 3 euros pour la nuit et dans le privé cela tourne vers les 10 euros.
Demain je ferai si tout se passe bien une longue étape vers Monte de Gozo situé à proximité de Compostelle où je ferai mon entrée triomphante dimanche matin.
Je m'y vois déja.
A 12.45 j'arrive à l'auberge où je réside actuellement. Une trentaine de personnes font déja la queue et il n'y a que 48 places disponibles. A 13.00 heures les portes s'ouvrent et l'inscription commence et 1 heure plus tard l'auberge est déja complète et beaucoup d'autres pélérins doivent aller chercher un autre lieu où passer la nuit mais cela ne présente ici aucun problème car cette ville vit des pélérins et les auberges privées poussent ici comme des champignons. La différence situe principalement dans le prix : où je réside je paie 3 euros pour la nuit et dans le privé cela tourne vers les 10 euros.
Demain je ferai si tout se passe bien une longue étape vers Monte de Gozo situé à proximité de Compostelle où je ferai mon entrée triomphante dimanche matin.
Je m'y vois déja.
