Vorige week maandag heeft mijn hond mij gebeten... Ongeloofwaardig voor wie mijn hond kent, maar het is wel gebeurt. Eigenlijk is het een beetje mijn eigen schuld: ze had blijkbaar meer pijn dan ik inschatte. Ze kreeg reeds geruime tijd medicatie voor zeer zware artrose aan haar heupen. Tijdens een korte wandeling (100m) wou ze niet meer mee en toen ik wou aandringen had ze me plots vast. Eigen schuld, ik had de signalen niet begrepen. Met veel verdriet hebben we de beslissing genomen haar te laten inslapen. We konden het risico niet nemen dat dit bij een ander zou gebeuren, zeker niet bij de kleinkinderen waar ze bijna dagelijks contact mee had. Volgens de dierenarts was het beestje op…
Nu het baasje: na het ongeval onmiddellijk naar huisarts, de wonden verzorgd en gehecht. Spijtig genoeg pas een dag later antibiotica beginnen nemen, het kwaad zat reeds in de hand – zeer zwaar ontstoken. Woensdagmorgen binnen op spoed en tot zondagnamiddag aan baxters gelegen met antibiotica, het heeft maar een haartje gescheeld of ze moesten mijn hand opereren. De ontsteking zat ver tot aan mijn elleboog.Ik ben nu aan de beterHAND en hoop op tijd klaar te zijn voor mijn vertrek op 12 april naar Compostela. Mogelijks moet ik 1 of 2 weken uitstellen. We zien nog wel.
